O zakładzie

Główną siedzibą ZD Pawłowice jest klasycystyczny Pałac, w którego pomieszczeniach możliwa jest organizacja konferencji, szkoleń i spotkań dla grup o różnej liczebności z możliwością zaplecza hotelowego oraz obsługą restauracyjną.
Działalność zakładu możliwa jest dzięki posiadaniu nowoczesnych obór dla krów mlecznych i młodzieży wyposażonych w systemy i urządzenia umożliwiające pełne zarządzania stadem. W dziale owiec uruchomiono stację oceny tryków wyposażoną w pełni zautomatyzowane stacje żywieniowe. Chlewnia Stacji Kontroli posiada indywidualne stanowiska do przeprowadzenia oceny zwierząt. Zakład Doświadczalny Pawłowice posiada  Wytwórnię Pasz wraz z zapleczem laboratoryjnym, która na bazie produkowanych we własnym zakresie zbóż, wytwarza mieszanki pełnoporcjowe oraz mieszanki uzupełniające z przeznaczeniem na potrzeby własne i na sprzedaż.
Działalność ZD Pawłowice obejmuje takie zagadnienia jak:
realizacja tematów i projektów badawczych w ramach działalności statutowej Instytutu Zootechniki PIB,
wykonywanie badań i usług doświadczalnych zlecanych przez inne jednostki naukowe oraz firmy,
wykonywanie na rzecz polskich hodowców usług takich jak:
a/ ocena knurów i kojarzeń w Stacji Kontroli Użytkowości Rzeźnej Trzody Chlewnej na
     podstawie przyżyciowej i poubojowej kontroli potomstwa
b/ kontrola pochodzenia trzody chlewnej w chlewniach zarodowych,
c/ ocena stacyjna tryków,
organizacja konferencji, sympozjów i szkoleń z zakresu hodowli i żywienia zwierząt oraz uprawy roślin,organizowanie ćwiczeń terenowych oraz staży i praktyk zawodowych dla studentów i uczniów wyższych i średnich szkół rolniczych,prowadzenie wykładów, prelekcji i działalności upowszechnieniowej przez pracowników Zakładu,wykonywanie analiz pasz treściwych i kiszonek oraz doradztwo żywieniowe,
oferowanie wysokowartościowego materiału hodowlanego:
a/ buhaje, jałowice cielne oraz krowy pierwiastki rasy PHF,
b/ knury czystorasowe (wbp, pietrain, linia 990) i mieszańce (990 x pietrain, pietrain x duroc) oraz loszki rasy wbp,
c/ tryki i maciorki rasy merynos polski oraz romanowska, produkcja mleka, żywca wołowego, baraniego oraz półtusz wieprzowych o najwyższej jakości, produkcja mieszanek treściwych oraz koncentratów dla różnych gatunków zwierząt,

Istniejąca baza doświadczalna a także uzyskiwane wyniki produkcyjno-hodowlane, nagrody za prezentowane na wystawach zwierzęta oraz wysoka jakość sprzedawanego materiału hodowlanego są podstawą renomy Zakładu Doświadczalnego IZ w Pawłowicach.

Po wyzwoleniu w 1945 roku majątek ziemski Pawłowice został przejęty przez Państwo i przekazany Polskiemu Towarzystwu Zootechnicznemu, które do roku 1950 prowadziło tu Ośrodek Szkolenia Fachowego dla kadry zootechnicznej z zakresu hodowli bydła, trzody chlewnej, owiec i drobiu. Tu, przy udziale duńskiego specjalisty prof. Eduarda Sörensena, zorganizowano pierwsze w Polsce kursy dla inseminatorów i uruchomiono stację unasienniania bydła.

W 1949 Zakład został przejęty przez Państwowy Instytut Naukowy Gospodarstwa Wiejskiego a rozpoczęte badania z zakresu doświadczalnictwa roślinnego prowadzone były do roku 1955 pod kierownictwem Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa. W pierwszych latach dyrektorami Zakładu byli: Antoni Sokolnicki (1945 - 1946), prof. dr Piotr Znaniecki (1946 -1949), doc. dr Stefan Hoser (1949 -1950).

W roku 1951 decyzją przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na wniosek Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych zespół gospodarstw rolnych Pawłowice o powierzchni 1321 ha i Gospodarstwo Ciołkowo o powierzchni 466 ha zostały włączone do Instytutu Zootechniki. W ten sposób utworzony został Zootechniczny Zakład Doświadczamy IZ Pawłowice obejmujący klucz pawłowicki z gospodarstwami: Pawłowice (622 ha), Kociugi (409 ha) i Robczysko (290 ha) oraz gospodarstwo Ciołkowo (466 ha). Dyrektorem ZZD był wówczas inż. Józef Obst (1951 -1955). W 1956 kierownictwo Zakładu powierzono inż. Wacławowi Waligórze, który na stanowisku dyrektora pracował do 1961 roku. Wprowadzone z jego inicjatywy unowocześnienie systemu produkcji roślinnej spowodowało wzrost plonów. Realizowane w tym czasie genetyczne doskonalenie stada bydła przyczyniło się do podniesienia wydajności mlecznej krów. W okresie tym Zakład rozpoczął remonty budynków inwentarskich
i mieszkaniowych oraz zapoczątkował inwestycje w budownictwie mieszkaniowym.

W latach 1962 - 1991 kolejnym dyrektorem ZZD był dr inż. Józef Kamiński. Opracował on plan rozbudowy Zakładu, który w warunkach poprawiającej się sytuacji w rolnictwie i nauce rolniczej był systematycznie realizowany. W pierwszym etapie rozwiązano zaopatrzenie w wodę i reelektryfikację, a w dalszej kolejności przystąpiono do budowy nowych obiektów. Wybudowano Stację Kontroli Użytkowości Rzeźnej Trzody Chlewnej, fermę bydła. Stację Oceny Mięsnej Bydła, doświadczalną wychowalnię buhajków, laboratorium analiz pasz, oraz fermę owiec w Kociugach.

W 1967 decyzją Ministra Rolnictwa Zakład przejął z POHZ Garzyn gospodarstwo Mały Dwór o powierzchni 655 ha, przekazując równocześnie gospodarstwo Ciołkowo do PGR Pudliszki. W Małym Dworze wybudowano wkrótce fermę krów i bukaciarnię. W Zakładzie przeprowadzono prace melioracyjne na 200 ha łąk i zainstalowano deszczownie na 100 ha pastwisk. Przeprowadzono modernizację budynków gospodarczych na bukaciarnię, jałownik i warsztat mechaniczny. Równocześnie z budową obiektów inwentarskich dla celów produkcyjnych, jak również naukowo-badawczych, odremontowano siedzibę dyrekcji Zakładu - zabytkowy pałac (z XVII w.), postawiono szereg budynków mieszkalnych oraz obiektów socjalnych, jak przedszkola, świetlice, boiska, pralnię, stołówkę.

W latach 1976-1977 przystąpiono do budowy Centralnego Ośrodka Hybrydyzacji Trzody Chlewnej. Kompleksowe zadanie inwestycyjne obejmowało fermę trzody o obsadzie 9000 szt., w tym 640 loch, biologiczną oczyszczalnię gnojowicy, wytwórnię pasz z suszarnią zielonek, towarzyszące inwestycje socjalne, osiedle mieszkaniowe, oczyszczalnię ścieków komunalnych i centralną ciepłownię. Wymienione obiekty oddano do użytku w 1979.

W wyniku ogólnej rozbudowy Zakładu rozszerzyła się baza dla działalności naukowej. Powstały warunki do prowadzenia prac genetyczno-hodowlanych na bydle, trzodzie chlewnej i owcach. Około 600 stanowisk do indywidualnego żywienia bydła umożliwiało podejmowanie prac nad żywieniem zwierząt i oceną wartości pokarmowej pasz gospodarskich.

W rozbudowie Zakładu bezsporne zasługi ma dyrektor dr inż. Józef Kamiński. Duże zaangażowanie i wkład pracy w realizację wymienionych inwestycji włożyli również byli zastępcy dyrektora ds. administracyjnych - Jan Popiak i inż. Alfons Urbaniak. Rozwój ZZD nie byłby jednak możliwy bez wsparcia środkami inwestycyjnymi przez Instytut Zootechniki. Kolejni dyrektorzy Instytutu, a w szczególności dr Borys Hrycyk, doc. dr Franciszek Klocek, prof. dr hab. Stefan Wawrzyńczak i prof. dr hab. Jędrzej Krupiński wnieśli niemały wkład w rozwój bazy naukowej ZZD Pawłowice. Dzięki nowoczesnym obiektom inwentarskim stało się możliwe podejmowanie ważnych gospodarczo tematów naukowo-badawczych na materiale hodowlanym o dużej liczebności.

W uznaniu wybitnych zasług załogi w rozwoju hodowli zwierząt i za osiągnięcia naukowo-badawcze Rada Państwa w 1987 nadała Zakładowi Order Sztandaru Pracy II klasy.

W 1991 roku po przejściu na emeryturę dyrektora dr inż. Józefa Kamińskiego na stanowisko został powołany dr inż. Ireneusz Dymarski. W latach 90-tych ubiegłego wieku działalność Zakładu zmierzała do dostosowania struktury organizacyjnej Zakładu do warunków gospodarki rynkowej, co wiązało się z koniecznością zmniejszenia zatrudnienia.  W ostatnich latach dokonano modernizacji ubojni działającej w Stacji Kontroli Użytkowości Rzeźnej Trzody Chlewnej, wybudowano nowoczesną oborę oraz zmodernizowano pozostałe budynki na fermie krów, utworzono Stację Oceny Tryków i  wybudowano ubojnie owiec i kóz w Kociugach.

W wyniku przeprowadzonego konkursu od lutego 2017 roku na stanowisko dyrektora powołany został dr inż. Marian Kamyczek. W ostatnich dwóch latach zmodernizowano stację paliw, przeprowadzono remont hali kombajnów oraz dokonano zakupów maszyn rolniczych, dzięki którym można bardziej efektywnie prowadzić prace agrotechniczne.